vrijdag 19 februari 2010

Iguasu

Iguasu is voor Paraguay, Brazilie en Argentinie wat Coo is voor onze Waalse vrienden. Helaas voor hen heeft moeder natuur de Zuid-Amerikanen een iets indrukwekkendere versie gegeven. Aan de immense watervallen grenst ook een stuk Amazonenwoud, waar je door kan wandelen.

In Foz de Iguasu, in Brazilie, spendeerden we 1 nacht. We durfden de weergoden te trotseren en de overnachting in een tent aan onze hostel aan te vatten. Dat leek ons romantisch, en je mag romantiek niet verwaarlozen als je 5 maand met mekaar op stap bent. Tegen 3 uur sochtends hadden de weergoden beslist dat het welletjes was. Een stortbui die uren duurde zette onze, op zich al niet waterdichte, tent blank. De matras begon wat te drijven, de kleren en rugzakken waren kletsnat.

De dag nadien vertrokken we, ietwat vermoeid, richting Argentinie.

In Argentinie blijkt het leven een pak goedkoper, en dat is maar goed ook. Begin 2000 kreeg dit land af te rekenen, en voorheen ging het eigenlijk ook al niet denderend, met een knoeperd van een financiele crisis. Dit zit nog een beetje in de hoofden van de mensen hier. We're the 3th world here man!

Iguasu in Argentinie, Puerto Iguasu, is het grootste deel van dit natuurwonder. Je kan er gemakkelijk 2 dagen rondwandelen. De kracht die er van deze watervallen uitgaat is hallucinant. La Garanta del diablo is het meest fascinerend deel van het geheel. Meer als genoeg om met een natte broek naar huis te gaan.

Onze reis gaat verder naar Uruguay, om dan terug te komen naar dit aangename land. We hopen hier zo zuidwaarts mogelijk te kunnen gaan ... Ushuaia!


zondag 14 februari 2010

Sao Paulo + carnaval

Dinsdag besloten we om het hete Rio te verlaten. Het werd er te warm onder onze voeten.

Even een kleine illustratie- je wordt wakker in Rio De Janeiro, je kijkt hoe laat het is op je horloge en het zweet druppelt - na die kleine inspanning- van je gezicht.
40 graden was net iets teveel van het goede. Daarom hebben we besloten om de Favelas en El Cristo op onze terugweg in juni te bezoeken. Tegen dan maakt de stad zich op voor het WK voetbal. Het lijkt ons dat ze dan even heet zullen staan.

We ruilen Rio voor Sao Paulo. Deze stad is iets koeler maar de mensen zijn erg vriendelijk en behulpzaam (we merken een verschil met Rio).

Reizen is mensen ontmoeten van overal. Een paar gekke Amerikanen, een Taiwaneese madam en zeker niet te vergeten, onze goede vriend Renato, de Chileen.
Hij geeft Spaanse les in Chili en dus ook aan Jelle. Trouwens Jelle blijkt een zeer moeilijke naam te zijn. Voor de vrienden hier is 'Jelle' al herleid tot 'Jellow'. Jelle denkt eraan zichzelf Mario te noemen voor de rest van de reis.

Carnaval

Vrijdag is het startschot gegeven voor Carnaval!
Naar een grote parade gaan zat er niet in voor ons, maar we namen uitgebreid deel aan de plaatselijke 'Bloques'.
(Dwz rond elke huizenblok start een stoet, bij ons de Kikkerstoet)
Dan komen de mensen op straat, er wordt veel gedanst en nog meer gedronken (tot daar niet veel verschil met Aalst). Iedereen is goedgezind. Zelfs de auto's die niet door kunnen vanwege te opstopping, doen vrolijk mee. Het is nl CARNAVAL!
Na een tiental dagen in grootsteden verbleven te hebben, gaan we nu even de drukte verlaten opzoek naar de prachtige natuur (watervallen) van Iguasu.
We zullen eerst een 16 uur durende busrit moeten trotseren, maar ach.... wat maakt het uit, we zijn immers met vakantie!

En daarna ... plannen maken betekent plannen aanpassen ... we maken niet zoveel plannen meer.


zaterdag 6 februari 2010

Rio De Janeiro, deel 1


Ipanema















Eerste indrukken:
Ayrton Senna is niet dood. Ayrton Senna rijdt met de bus in Rio De Janeiro.
Hij brengt je voor heel weinig geld (2,2 reales, het equivalent van 1 euro) van het Noorden naar het Zuiden van Rio De Janeiro. De verhoogde bloeddruk neem je er vanzelf bij.
Voor eco-drivers als wij is de manier van rijden altijd een beetje slikken. Maar we leggen ons neer bij de cultuurverschillen.
Cultuurverschillen zijn trouwens erg overroepen. Olga, de locale local, waarbij we de eerste nachten verbleven, bleek een heel stipte dame,die heel veel aandacht had voor het exact nakomen van afspraken. Mensen blijken hier niet minder vrij te zijn van de stress die ze zichzelf opleggen.
Onze eerste dagen Rio brengen we door in Ipanema, een iets luxueuzere wijk met een prachtig strand. Dinsdag vertrekken we richting Sao Paolo waar het volgens weerberichten stortregent dat het giet.
Hier in Rio daarentegen ...
We komen wss op het einde van onze trip nog terug naar deze stad, maar nu vluchten we van de toeristen, de drukte en de carnavalsgekte.
Gisteren hebben we trouwens enkele aangename mensen ontmoet. Met Danny, de karrewiete Peruviaan, gaan we straks nog even naar het strand. Die man vergist zich trouwens constant (in het engels) tussen 'six' en 'sex'. Goed mee gelachen gisteren.
En dan was er nog Zach, de Nieuw-Zeelander, de man die zich (of anderen) geen vragen stelt.
Fascinerende kerel. Op elke vraag antwoordde hij: Yes, no of I don't mind. Meer kwam er niet uit.
Jammer dat hij gisterenavond spoorloos was.